اين پناه گاه سنگي در يازده کيلومتري شمال شرقي کرمانشاه، در دامنه کوه «ماسيم و در دره معروف به «تنگ کنشت» قرار دارد. اين پناه گاه در سال 1960 م مورد گمانه زني قرار گرفت. آثار به دست آمده از اين گمانه به ترتيب قدمت از قديم به جديد عبارتند از:
- تراشنده ها و سرپيمان هاي دندانه دار دوره مياني پارينه سنگي جديد.
- قلم هاي حکاکي، تراشنده ها، تيغه هاي روتوش شده و سر پيکان هاي دوره زيرين پارينه سنگي جديد.
- سنگ هاي مادر، ريز تيغه ها، چکش، قلم حکاکي، سوراخ کن هاي دوره فرا پارينه سنگي.
بنا به تحقيقات انجام شده اين پناه گاه سنگي محل مناسبي براي استقرار موقت شکارچيان بود. بقاياي حيواني مکشوفه نيز اين امر را تأييد مي کند. در ميان استخوان هاي حيواناتي که آزمايش شده اند، تعداد زيادي بقاياي استخوان حيوانات شکاري مانند گورخر، بزکوهي، بز و گوسفند اهلي نشده، گراز وحشي و کفتار وجود داشت. علاوه بر آن مقداري استخوان جوندگان کوچک جثه مانند موش کور و خرگوش نيز در ميان بقاياي استخواني مشاهد شد.
- شما اینجا هستید:
-
صفحه نخست
-
درباره کرمانشاه
- غار (پناه گاه سنگي) ورواسي