سال 90 که با تمام شعارهایش به پایان می رسد همه چشم انتظار نامگذاری برای سال جدید هستند. نامی که سرنوشت و خط مشی حرکت یک ساله همه را، خصوصا مسئولین تعیین می کند.
سال جهاد اقتصادی با تمام فراز و نشیب هایش می گذرد. اینکه واقعا برای اقتصاد کشور جهاد کردیم یا نه را هم باید مسئولین مشخص کنند و هم مردم. جهاد که کرده باشیم در طرح ها و پروژه ها، در پیشرفت شاخص های توسعه و صادرات و در بی نیازی از واردات مشهود می شود.
شعار را هم اگر پشت گوش انداخته باشیم و برای اقتصاد ایران گامی جهادگونه بر نداشته باشیم باز از گوشه و کنار درز پیدا می کند و معلوم می شود.
نوبت به سال 91 می رسد و بار دیگر نامگذاری دقیق و خردمندانه رهبر معظم انقلاب مشهود می شود و آنچنان به جا امسال سال تولید ملی و حمایت از کار و سرمایه ایرانی نامگذاری می شود که دل دوست شاد می شود و چشم دشمن می ترسد.
شعار سال هر بار که تکرار می شود هزار امید در دل همه جا خوش می کند. امید رونق اقتصاد، امید سر برآوردن کارخانه ها و واحدهای تولیدی از جای جای کشور، امید سر کار رفتن جوانان و حل شدن معضل بیکاری، امید تولید کالاهای ایرانی و بی نیازی از واردات خارجی برای اینکه غربی ها نتوانند وقت و بی وقت با تهدید تحریم ها برای سلب حقوق مسلممان تلاش کنند.
نام تولید ملی که به گوش می خورد دیگر هیچ تولید کننده ای از کالاهای چین و ژاپن و.... هراس ندارد، هیچ تولیدکننده سنتی نمی ترسد که به دلیل واردات کالا بازارش کساد شود و زن و بچه اش برای شام شب محتاج بمانند.
حمایت از کار و سرمایه ایرانی برای بعضی ها هزار معنی دارد. معنی تسهیلات برای رونق واحدهای تولیدی بدون سنگ اندازی و مراحل اداری پیچیده. یعنی دادن بسته های حمایتی برای اینکه این واحدها به دلیل عدم توانایی پرداخت بهای حامل های انرژی و پول کارگران خود تعطیل نشوند. یعنی حمایت از سرمایه گذار بخش خصوصی نه اینکه چوب بین چرخش گذاشته شود و صدها معنی دیگر که برای شنیدنشان باید پای درد و دل تولیدکننده و سرمایه گذار بنشینی.
همیشه همینطور است. اول هر سال که مزین به نامی می شود از گوشه تلویزیون گرفته تا سر در هر اداره و سر برگ هر نامه و اول هر کنفرانس و همایش مرتب یادآور می شوند که شعار را فراموش نکنید. نشست و جلسه برای پیگیری و اجرایی شدنش برگزار می کنند و در دستور کار هر دستگاه و ارگانی قرار می گیرد.
یکی دو ماه که می گذرد دیگر از نشست ها و پیگیریها خبری نیست و دغدغه های کاری مجالی برای این کار باقی نمی گذارد، اما هنوز بنرها و پالاکاردها را می بینی که به حمایت از تولید داخلی و کار ایرانی تشویقت می کنند.
ماه ها که بگذرد دیگر کمتر جایی نشان از تحقق شعار هست و شاید عده ای هم با خود بگویند شعار امسال که محقق نشد، ببینیم سال دیگر چه نامیده می شود و با گفتن همین جمله وظیفه را از دوش خود بردارند و به انتظار سال آینده بنشینند.
از نامگذاری امسال هم حدود شش ماهی می گذرد. نرخ بالای تورم و آمار بیکاری که خبرهای خوبی نمی دهد. سرمایه گذاران واحدهای تولیدی هم خیلی از اوضاع اقتصادی خود راضی نیستند و معتقدند اگر اوضاع به همین روال پیش برود بسیاری از واحدهای تولیدی کشور به تعطیلی کشیده خواهند شد.
خوب است یادمان باشد یک شعار مختص به یک سال یا ۱۲ ماه نیست. یک شعار برای یک عمر مملکت است. یک شعار خط راه کشور را تا سالها تعیین می کند و باید همیشه برای تحققش کوشید.
رئیس اتاق بازرگانی استان کرمانشاه هم معتقد است هنوز چارچوب مشخصی برای تحقق شعار امسال تعریف نشده و بعد از گذشت شش ماه اقدام عملی برای حمایت از کار و تولید داخلی صورت نگرفته است.
کیوان کاشفی در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)منطقه کرمانشاه، با تاکید بر اینکه ظرفیت این شعار فقط محدود به امسال نیست، گفت: این روش باید برای سالهای متمادی در دستور کار دستگاه های مختلف باشد.
وی اظهارداشت: در این شش ماه، از این شعار جز در شوراها و جلسات سخنرانی خبری نبوده است و می توان گفت هنوز وظایف بخش خصوصی و دولتی و دستگاه های نظارتی به درستی مشخص نشده است.
به گفته این مقام مسئول، لازم است یک دستگاه مشخص پیگیری این شعار را به عهده بگیرد، زیرا دولت به تنهایی از عهده محقق کردن آن بر نمی آید.
کاشفی یادآور شد: رهبر معظم انقلاب با علم به مشکلا ت کشور یک شعار را برای سال در نظر می گیرند و باید یک دستگاه بزرگتر که شامل چند گروه باشد مکلات اساسی تحقق شعار را بررسی کند و با تخصیص منابع مالی و ارزی لازم برای اجرای آن تلاش کند.
رئیس اتاق بازرگانی استان کرمانشاه معتقد است باید سیاست گذاری برای اجرای شعار امسال، از دولت آغاز شود.
وی دو نرخی بودن ارز را یکی از دلایل عدم تحقق این شعار برشمرد و افزود: تا زمانی که دولت به سمت ارز دو نرخی پیش برود امکان هرگونه عکس العمل صحیح را سلب می کند.
کاشفی چالش بعدی را نبود منابع مالی و نقدینگی و کمبود سرمایه در گردش واحدهای تولیدی دانست و تصریح کرد: یک واحد تولیدی نیاز به منابع اولیه دارد و با جهش نرخ دلار شاهرگ اساسی تمام واحدهای تولیدی که همان سرمایه است به خطر افتاده است.
به گفته این مقام مسئول بانکها امکان این که سرمایه مورد نیاز واحدهای تولیدی را در اختیار آنها قرار دهند، ندارند.
رئیس اتاق بازرگانی کرمانشاه اظهارداشت: باید کارشناسان اقتصادی کشور بر سر نرخ ارز به توافق برسند، زیرا برای حل مشکلات اقتصادی کشور چاره ای جز تک نرخی شدن ارز نداریم.
وی آشنا کردن مردم با کالاهای تولید داخل و ایجاد فرهنگ مصرف کالاهای داخلی را از جمله دیگر راهکارهای موجود دانست و گفت: افزایش قیمت ارز می تواند مردم را به سمت کالاهای داخلی سوق دهد .
کاشفی تصریح کرد: تازمانیکه نرخ تورم در کشور بالا و دو رقمی باشد مشکلات اقتصادی برطرف نخواهد شد.
رئیس اتاق بازرگانی کرمانشاه با تایکد بر لزوم تدوین سیاستهایی علیه افزایش نرخ تورم، خاطرنشان کرد: با بالا رفتن تورم فضا برای تولید کاهش می یابد و علاوه بر تنگی معیشت مردم ارزش پول ملی کاهش و سود تسهیلات بانکی افزایش خواهد یافت.
وی حمایت از واحدهای تولیدی را نیازمند برنامه ریزی طولانی مدت و دقیق دانست.