اين غار در دامنه کوه بيستون، در فاصله پانصد متري از خانه هاي مسکوني قرار دارد. اين غار با طول بيست و هفت متر بردشت بيستون مشرف است. در سال 1965 م اين غار توسط فيليپ اسميت مورد حفاري قرار گرفت. آثار به دست آمده از اين غار به ترتيب قدمت عبارتند از:
- تراشنده ها و تيغه هاي ضخيم دوره ميان پارينه جديد (چهل هزار سال پيش).
- قلم هاي حکاکي، تراشنده ها و تيغه هاي کول دار دوره زيرين پارينه سنگي جديد.
- ريز تيغه مربوط به دوره فرا پارينه سنگي.
آثار بالاي اين لايه معرف دوران هاي نو سنگي بدون سفال و نو سنگي با سفال بود. آثار دوره نو سنگي با سفال، شامل سفال خشن با خميره مايه کاه خرد شده است که به سفال پوک شهرت دارد.
از پنجاه و شش نمونه استخوان حيوان به دست آمده از اين غار، دويست و چهل عدد متعلق به بز و گوسفند بود. اين امر نشان مي دهد زاگرس مرکزي يکي از مراکز اوليه اهلي شدن اين دو حيوان بوده است. جديدترين آثار مکشوفه از غار مرخول متعلق به دوره ساساني است.