جوانرود ـ خبرگزاری مهر: در حالیکه صفحات روزنامه‌ها و برنامه‌های رادیو و تلویزیونی استانی و ملی عاری از هر گونه تبلیغات در خصوص جوانرود، آثار طبیعی و تاریخی اش و نیز بازارچه مرزی‌اش است، اما باز هم شاهدیم که چگونه جمعیتی بزرگ از هموطنانمان هر روز به جوانرود می‌روند.به گزارش خبرنگار مهر، جوانرود، شهر نشاط و سرزندگی، دارای مردمانی سخت کوش، تلاشگر، بی‌ادعا و البته دیندار و مهمان نواز، بله اینجا شهر جوانرود است، همان شهری که تا چند سال پیش همگان فکر می کردند در یک بن بست جغرافیایی محصور است و شاید سالیان متمادی طول بکشد که در دوردست‌ترین نقاط ایران زمین، نام جوانرود را بشناسند.

گرم و پرجنب و جوش، صمیمی، اینجا زندگی جریانی پویا و زنده دارد، حالا دیگر در جوانرود می‌توان از همه جای ایران هموطنانی را دید که برای تفریح و خرید به این شهر آمده اند.

روزانه هموطنان پرشماری از دور و نزدیک ایران زمین به این شهر سرازیر می شوند بدون اینکه در این راستا کمترین تبلیغی شده باشد و جالب توجه آن است که بسیاری از شهرهای دیگر با وجود تبلیغات فراوان و پخش تراکتها و بروشورها و حتی استفاده از برنامه‌های رادیو و تلویزیونی نتوانسته‌اند به چنین توفیقی برای کشاندن ایرانیان به دیارشان دست یابند.

در حالیکه صفحات روزنامه‌ها و برنامه‌های رادیو و تلویزیونی استانی و ملی عاری از هر گونه تبلیغات در خصوص جوانرود، آثار طبیعی و تاریخی اش و نیز بازارچه مرزی‌اش است، اما باز هم شاهدیم که چگونه جمعیتی بزرگ از هموطنانمان هر روز به جوانرود می‌روند.

"مسلم بهادری" یکی از هموطنان شمالی کشور که به اتفاق خانواده‌اش در بازارچه جوانرود مشغول خرید بود در خصوص دلیل آمدنش به جوانرود، به خبرنگار گفت: سال گذشته پسر دائی ام به این شهر برای خرید و تفریح آمده بود، وقتی وی در بازگشت از جاذبه‌های این سفر و مهمان نوازی مردمان این دیار برایمان گفت، ما هم رغبت یافتیم که امسال سری به اینجا بزنیم.

گوئی سالهاست با این مردم جوانرود زندگی می‌کنم و آنها را می‌شناسم

"حمیدرضا براتی" که اهل استان قزوین است نیز دلیل عمده سفر خود را ارزانی اجناس مورد نیازش در بازارچه جوانرود و رفتار نیک مردمان این شهر می‌داند.

وی می‌افزاید: با وجود اینکه بار اولی است که به این شهر می‌آیم، اما گوئی سالهاست با این مردم زندگی می‌کنم و آنها را می‌شناسم.

اما "مهرداد عربزاده" که اهل محله تهرانپارس تهران است در این خصوص دیدگاه جالبی دارد.

وی با بیان اینکه هم اکنون با چند خانواده جوانرودی رفت و آمد خانوادگی دارد، در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: در محله‌ای که در آن زندگی می‌کنیم (میدان پروین تهرانپارس) مهربانی و رفت و آمددوستانه بسیار کم رنگ شده است به طوری که حدود شش سال است در آپارتمانی که زندگی می‌کنم، همسایه روبرویی خود را نمی‌شناسم!

وی ادامه می‌دهد: اما به شهر جوانرود که پا می‌گذاری، توگوئی همه چیز فرق دارد، انسانهای گرم و با محبت، خوش استقبال و مهمان نواز که اگر یکبار با آنها روبرو شوی، هیچگاه دوست نداری از آنها دل بکنی، برای همین است که خانواده بنده چند سالی است که با برخی از دوستان جوانرودی ام مراوده‌ای گرم دارم، هم آنها برای دیدن ما به تهران می‌آیند و هم ما به جوانرود می‌رویم.

جوانرود از نظر امکاناتی چون هتل و مراکز اقامتی به شدت در تنگناست

جالب توجه است، با وجود اینکه شهر جوانرود یکی از مهمان و گردشگر پذیرترین شهرهای ایران می‌باشد، اما از نظر امکانات رفاهی همانند هتل و مراکز اقامتی به شدت در مضیقه است و شاید این گفته علیرضا پازوکی که اهل یزد می گوید: هیچ مسافری شبانه در جوانرود بی‌سرپناه نیست و قطعا از سوی یکی از اهالی به خانه دعوت می‌شود، این کمبودها را تا حدودی سرپوش گذاشته است.

در بازارچه جوانرود بیش از 300غرفه وجود دارد که اقلام مختلفی از لوازم صوتی و تصویری گرفته تا لوازم بهداشتی، آرایشی، خانگی و... را به مشتریان عرضه می‌کنند.

غرفه داران جوانرودی رونق امروز این بازارچه و تبعات گردشگری و اقتصادی آن برای این شهرستان و استان کرمانشاه را مرهون تلاشهای خود در سالهای ابتدایی که اولین روزنه‌های مرز شیخ صله به روی تجار و بازرگانان گشوده شد، می‌دانند.

رقابت بازارچه مرزی جوانرود با بازارچه‌های "بانه" و "مریوان"

"صلاح ویسی"، یکی از غرفه داران در این خصوص به خبرنگار مهر می‌گوید: آن سالها با سختی و مشقت زیادی توانستیم این بازارچه را سرپا نگه داریم و شرایطی فراهم کنیم که اکنون بازارچه مرزی جوانرود با بازارچه‌های دیگر مرزی همچون بانه و مریوان رقابت کند و حتی گاهی مواقع از آنها نیز جلوتر هستیم.

مردم جوانرود از دیرباز یاور انقلاب بوده‌اند و شمار زیاد شهدایی که این شهرستان به انقلاب تقدیم کرده است و حتی سوابق مبارزه شان با رژیم ستمشاهی، خود موید این نکته است.

واقعیت آن است که مرز "شیخ صله" جوانرود این توانمندی را دارد که به یکی از مرزهای بزرگ و رسمی کشورمان مبدل و حتی یک منطقه ویژه تجاری نیز در آنجا تاسیس شود.

در پایان بد نیست بدانید که جوانرود همان محلی است که "حمدالله مستوفی" در "نزهه القلوب" از آن به عنوان الانی نام برده است، قصبه‌ای معتبر با هوای خوش، آبهای روان، شکارگاههای مناسب و ناحیه‌ای با محصولات مختلف کشاورزی.

در دوره "شاه طهماسب صفوی، جوانرود بیش از یکصد قریه داشته است و در اطراف آن قله‌هایی وجود داشته و این شهر در دوره افشاریه و تا اواخر دوره زندیه مورد توجه خاص حکمرانان بوده است.