تمبر پستی اتحاد شوروی در سال 1961، نشان دهنده آداب سنتی بلاروستاریخچه لباس سنتی بلاروس به زمان روسيه کييفی بر میگردد و در طول زمان تحت تاثير فرهنگهای همسايه: لهستانیها، ليتوانيايیها، تويانها، روسها و ديگر کشورهای اروپايی قرار گرفته است. گذشته از ريشههای غالب روتنيایی (در اوکراين)، سبک آشپزی بلاروسی بسيار به ليتوانيايی نزديک میباشد. برخی اوقات آن را تاحدودی نسبت به همسايگان بانفوذ خود از غنا و تاثير کمتری برخوردار است. اما در واقع اين میتواند حاصل نبود کلی هويت ملی باشد که هنوز به عقب نگهداشتن کشور از توسعه ادامه داده و نيز سبب افت وجود سنتهای آشپزی در ۱۰۰ سال گذشته شده است.
جنبههای خاص فرهنگ بلاروس به دليل روسی شدن آن، در طول زمان از دست رفته است. رئيس جمهور لوکاشنکو قوانينی را عرضه نموده که ايستگاههای راديويی و تلويزيونی را وادار مینمايد پيشرفت روزبه روز بلاروس را نمايش دهند، اما اين اجرای اين کار، تفاوتی ندارد به زبان بلاروسی باشد يا به زبان روسی. ايستگاههای راديو و تلويزيونی مذکور، دولتی بوده، و توسط شرکت تلويزيونی-راديویی دولتی کشور اداره میشود.
دولت روسيه بسياري از جشنوارههای فرهنگی سالانه را برگزار مینمايد: "بازار اسلاويانتسکی در ويتبسک"، "چشمه مينسک"؛ "همايش های تئاتری اسلاوونيک"؛ "جشنواره ملی دروگری"؛ "هنرها برای کودکان و جوانان"؛ "مسابقه هنرهای نمايشی گروه جوانان"؛ "مشاعرههای نيزويژ"؛ " قصر صلح "؛ و جشنواره ملی ترانه و شعر بلاروس. اين وقايع اجرا کنندگان با استعداد بلاروسی را نمايش میدهد، اعم از اين که در موسيقی، هنر، شعر، رقص يا تئاتر دارای ذوق باشند. در اين جشنوارهها، جوايز گوناگونی تحت عنوان قهرمانان شوروی و بلاروسی به خاطر مهارت آنها در موسيقی يا هنر اعطاء میشود. شماری از روزهای تعطيل در اين کشور نظير روز استقلال يا روز پيروزی جمعيت فراوانی را به خود جذب میکند و نمايشهای متعددی همچون آتش بازی و رژههای نظامی در آنها برگزار میشود. بيشتر اين جشنوارهها در ويتبسک يا مينسک برپا میشود.
بلاروس دارای چهار مکان ميراث (فرهنگی) جهانی است، که دو تا از آنها بين اين کشور و کشورهای همسايه مشترک هستند. اين چهار مورد عبارتنداز: مجموعه قصر صلح؛ قصر نيازويژ؛ بلووژسکايا پوشاچا (مشترک با لهستان)؛ طاق زمين پيمای استروو (که در آن با کشورهای استونی، فنلاند، لیتوانی، لتونی، نروژ، مولداوی، روسيه، سوئد و اوکراين سهيم میباشد.