عادل عبدالمهدی، معاون سابق جلال طالبانی، رئیس جمهوری عراق در سر مقاله دیروز روزنامه عربی زبان (العداله) که خود او صاحب امتیاز آن است طالبانی را دوست دیرین خود خوانده و نوشته است: طالبانی، پل آشتی میان گروههای سیاسی عراق.
به گزارس خبرگزاری کردپرس، عادل عبدالمهدی ضمن ابراز مسرت از شنیدن خبر بهبودی طالبانی می نویسد: در اوایل سالهای 1970 قبل از تشکیل حزب اتحادیه میهنی کردستان، در دمشق با هم آشنا شدیم. آن زمان او را (ابو شلال) خطاب می کردند. طالبانی بسیار ساده است اما می تواند پیچیده ترین روابط را برقرار سازد و در مورد پرونده های بسیار دشوار به بحث و بررسی بپردازد.
در این یادداشت با اشاره به اینکه طالبانی همواره عامل وحدت بین گروههای سیاسی به ویژه شیعیان واهل سنت در عراق بوده آمده است: او حس برتری جویی ندارد، با کوچک و بزرگ و تحصیلکرده و عامی، ثروتمند و فقیر همنشینی می کند، با کسی رودربایستی ندارد و هرگز برای اختلافات پیش دستی نمی کند.
عبدالمهدی درباره سایر صفات برجسته طالبانی می نویسد: به هنگام اختلافات کینه به دل نمی گیرد و همواره در صدد برقرای آشتی و وحدت بین سایر گروههاست. بسیار مطالعه می کند، کتابخانه ای بسیار بزرگ دارد مملو از کتابهای عربی و کُردی و فارسی و انگلیسی. شعرها و امثال و حکم فراوان حفظ کرده است به خصوص اشعار مرحوم جواهری شاعر نامدار عرب. بر مسایل استراتژیک اشراف کامل دارد و تا اعمال سیاست های منطقه ای و جهانی پیش رفته است.
به گفته عادل عبدالمهدی، رئیس جمهور عراق روز کاری خودرا را با شنیدن اخبار رادیو و تلویزیون و نگاهی به روزنامه های مختلف آغاز می کند، در سخاوت حد و مرز نمی شناسد، می تواند برای خوشگذرانی پولهای گزاف خرج کند اما این کار را نمی کند بلکه برای پروژه ها و دادن هدایا حتی به منتقدانش هزینه می کند. به موجب همین صفات برجسته بود که پس از تدوین قانون اساسی عراق همه دیدگاهها متوجه وی شد تا به عنوان رئیس جمهورکشور زمام امور را در دست بگیرد اما وی خود را شایسته این مقام ندانست و در شهرک (دوکان) منزل گرفت. در آن موقع، من نزد ایشان رفتم تا او را قانع به پذیرش پست ریاست جمهوری کنم. به ایشان گفتم سمت ریاست جمهوری نظارت است، نه یک مقام تشریفاتی چنان که برخی از مردم می گویند. شما مورد احترام همه مردم هستید مردم به شما اعتماد کامل دارند و همین امر موجب می شود در تصمیم گیری ها نقش مهمی داشته باشید.
این سیاستمدار شیعه عراقی در ادامه یادداشت خود می نویسد: این همان چیزی است که امروزه به وضوح مشاهده می کنیم، واقعاً جایش خالی است. دولت عراق و روند سیاسی این کشور، کردها، شیعیان، اهل سنت، ترکمانی ها، شبک، ایزدی ها، مسیحیان، پیروان صائبی و سایر احزاب و قومیت ها و در جامعه جهانی، ایرانیها، آمریکایی ها، ترکها، عربها، اسلامگرایان، ناسیونالیست ها و سکولارها همه و همه از کسالت و بیماری او متأسف شده و آرزوی سلامتی و بازگشت هرچه سریعتر او به صحنه سیاسی عراق هستند.
جلال طالبانی از منظر دوستی و صداقت برای هواداران و دوستانش یک دوست صمیمی به حساب می آید اما از منظر ریاست جمهوری عراق به عنوان کعبه آمال و نقطه ثقل کشور محسوب می شود. همه گروهها و احزاب سیاسی متضاد، بدون کینه و یا هر گونه حساسیت ،برای هم اندیشی در هر زمان و مکان نزد وی گرد هم می آیند و به اظهارنظر می پردازند.
عبدالمهدی در پایان نوشته که درطول سالهای اخیر، صدها مسایل اصلی و فرعی سرنوشت ساز عراق روی میز جلال طالبانی حل و فصل شده و منجر به آشتی گردیده است. امروز عراق چقدر به او نیازمند است تا پل آشتی میان احزاب و گروههای مختلف باشد.