جلسه شورای ملی نخود با حضور جمعی از مسئولان استان و فعالین این عرصه با دستور کار بررسی آخرین وضعیت برپایی نمایشگاه و همایش نخود برگزار شد.

ناصر مرادی رئیس شورای ملی نخود در ابتدای این جلسه با بیان اینکه کرمانشاه قطب نخود کشور و دارای بیشترین سطح زیر کشت و تولیدات این محصول است، گفت: برند نخود کرمانشاه نه تنها در سطح ملی حتی در عرصه بین‌المللی نیز بواسطه صادراتی که به کشورهای مختلف خصوصا کشورهای حاشیه خلیج فارس داریم شناخته شده است.

وی از مزایای محصول نخود یاد کرد که علاوه بر داشتن سطح پروتئین بسیار بالا، در این شرایط خشکسالی کشت آن در مدیریت مصرف آب بسیار اثرگذار است.

رئیس کمیسیون کشاورزی اتاق کرمانشاه با اشاره به اینکه به دلیل همین ظرفیت‌ها و با پیگیری‌های اتاق بازرگانی، شورای ملی نخود به کرمانشاه واگذار شد، خاطرنشان کرد: با فعالیت‌های این شورا اقدامات قابل توجهی در زمینه محصول نخود انجام شد که مهمترین آن برقراری صادرات این محصول در شرایطی است که صادرات سایر حبوبات ممنوع می‌باشد.

مرادی اضافه کرد: به دلیل پتانسیل‌هایی که در زمینه نخود داریم تصمیم بر آن شد که به همت اتاق بازرگانی ، شورای ملی نخود و جهاد کشاورزی یک همایش و نمایشگاه ملی محصول نخود برای اولین بار در کرمانشاه برگزار شود که تاریخ اولیه آن را ۲۶ آذر تعیین کردیم.

مرادی هدف از این همایش و نمایشگاه را بهبود جایگاه و وضعیت محصول نخود اعلام کرد.

وی از مدیران حاضر در نشست خواست کرد چناچه نظری درباره تاریخ این همایش دارند با توجه به اینکه فرصت کوتاهی تا برگزاری آن مانده اعلام کنند و اگر کمکی از دست آنها برمی‌آید انجام دهند.

در ادامه این جلسه مدیران و کارشناسان حاضر در نشست به بیان نظرات خود درباره جزئیات برپایی همایش، مدعوین، پوستر و ... ارائه دادند و در نهایت مقرر شد این رویداد تا اردیبهشت سال آینده به تعویق بیفتد.

هدف از تعویق این رویداد برگزاری آن به شیوه بسیار علمی و تخصصی‌تر، در نظر گرفتن پنل های تخصصی برای همایش، برنامه‌ریزی دقیق به منظور دعوت از مدعوین ملی و ... است تا بتوان همایش را پربار و همراه با دستاوردهای بیشتر برگزار کرد.
از سوی ‌دیگر فصل بهار فصل رونق مزارع و محصولات کشاورزی از جمله نخود است که برای برپایی این رویداد مناسب تر خواهد بود.

17 تا 21 بهمن ماه
مرکز نمایشگاهی اکسپوسنتر-مسکو

وبینار آموزشی با موضوع " اصول و مدیریت تبلیغات و بسته بندی" در اتاق کرمانشاه برگزار شد.

تدریس این وبینار را جناب آقای دکتر «کامبیز طهرانی »  بر عهده داشت.

در این سمینار مباحثی تحت عناوین مقدمه ای بر لزوم توجه به مدیریت تبلیغات و بسته بندی در هزاره سوم، اهمیت توجه به بسته بندی و اِلمانهای آن در بازارهای داخلی و بین المللی، معرفی پرکاربرد ترین مدل مدیریت تبلیغات در جهان، نحوه هدف گذاری تبلیغات و تشریح آن، بودجه بندی تبلیغات و بیان روش های کلیدی آن، پیام نویسی و جاذبه ها و تکنیک های پیام و بسته بندی، رسانه ها و انتخاب رسانه مناسب با هدف اثربخشی تبلیغات، انواع بسته بندی با توجه به فیزیک آن و حساسیت های هریک و... مطرح گردید.

در پایان این دوره آموزشی، به شرکت کنندگان گواهی‌نامه اعطا شد.

از ابتدای سال تا کنون و بر اساس تقویم آموزشی اتاق کرمانشاه، وبینارهای آموزشی متعددی با عناوین مختلف و با اهداف ارتقا آگهی فعالان اقتصادی برگزار شده است.

طی حدود دو ماه اخیر قطعی‌ها و اختلالات اینترنت و در کنار آن فیلترینگ شدید باعث صدمه جدی به بسیاری از کسب و کارها شد، این لطمه صرفا مربوط به کسب وکارهای فعال در بستر فضای مجازی نبود و همه بخش‌ها را به صورت گسترده در بر گرفته است.

درباره پیامدهای اختلالات اینترنت و تبعات آن بر اقتصاد کشور گفت و گویی با « فرید کاظمی» ‌ ‌فعال حوزه دیجیتال مارکتینگ و شبکه های اجتماعی داشتیم که با هم می‌خوانیم.

ابتدا اشاره‌ای به وضعیت کلی اینترنت ایران حتی پیش از اختلالات اخیر داشته باشید

اینترنت به عنوان یک بستر و ابزار مهم برای تمام فعالیت‌های اقتصادی،اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و ... در دنیا به شمار می‌رود.

در کشور ما و در شرایط عادی نیز وضعیت اینترنت علی رغم پیشرفت‌ها چندان مطلوب نبوده است، طی ۱.۵ سال اخیر که از شروع دولت سیزدهم گذشته اینترنت با نوسانات و قطعی‌های فراوانی همراه بوده که وقتی نمودار آن را رصد می‌کنیم ‌می‌بینیم که تعداد قطع و وصل‌ها در بازه زمانی مختلف زیاد بوده است.

متاسفانه این علی‌رغم چیزی است که مقامات رسمی وزارت ارتباطات اعلام کرده و ادعا دارند پهنای باند در کشور افزایش یافته داشته است.

وقتی که آخرین آمار بررسی وضعیت اینترنت مربوط به ماه سپتامبر را بررسی می‌کنیم (که مربوط به قبل از محدودیت‌های اخیر است)، سرعت اینترنت ثابت در ایران در رتبه ۱۴۷ جهان قرار دارد و چیزی نزدیک به ۱۰ مگابیت بر ثانیه است.

طی دو ماه اخیر و با اعمال محدودیت‌ها و فیلترینگ شدید، اینترنت ایران هم در بخش ثابت و همراه در وضعیت بسیار بدتری قرار گرفت.

آیا می‌توان خسارت تقریبی اختلالات دو ماه اخیر اینترنت در ایران را به طور تقریبی تخمین زد؟

بر اساس گزارشی که اتاق ایران اعلام کرده، اختلالات اینترنت تا کنون بالغ بر ۱۵۰ هزار میلیارد تومان به اقتصاد کشور و کسب و کارها صدمه وارد کردن است.

برخی منابع رسمی نیز اعلام کرده‌اند که ضرر اختلالات اینترنت روزانه بیش از 1000 میلیارد تومان است و تنها در مهرماه نزدیک به ۸۰ هزار میلیارد تومان ضرر دیدم.

فروش برخی از کسب و کارها به دلیل این شرایط به صفر رسیده و می‌توان گفت در مجموع کسب و کارهایی که در بستر اینترنت فعالیت داشتند ۵۰ درصد کاهش فروش را تجربه کردند.

این وضعیت حتی بر کاهش درآمد اپراتورها اثر گذار بوده،‌به گزارش "زومیت" درآمد آبان ماه همراه اول بیش از ۱۹۲ میلیارد تومان کاهش داشت و این اپراتور برای دومین ماه متوالی افت درآمد رو تجربه کرد. این در حالیست که همراه اول در ماه مهر کاهش بیش از ۷۴۰ میلیارد تومانی درآمد داشت و حالا با تداوم محدودیت‌ها آمارهای کدال نشان می‌دهد که این شیب کاهشی درآمد در ماه آبان هم ادامه پیدا کردهاست.

حتی چندی قبل مدیرعامل شرکت پست ایران هم اذعان کرد که یک سوم مرسولات و به تبع آن درآمد این شرکت کاهش یافته است که ناشی از محدودیت اینترنت بوده است.

از سوی دیگر بر اساس ارزیابی‌های صورت گرفته، شامخص مهرماه نسبت به ماه قبل از آن و فصل تابستان افت کرد که قطعی و اختلالات اینترنت بر آن بسیار اثرگذار بوده است.

از تاثیر این شرایط بر بیکاری و از دست رفتن مشاغل هم صحبت کنید

وجود اینترنت به این صورت محدود و قطره چکانی، فرقی با قطع کامل اینترنت ندارد.

بر اساس آماری که در سال ۱۴۰۰ منتشر شده بالاترین جذب نیروی انسانی در کنار بخش تولید که سهم ۱۶ درصدی دارد مربوط به کسب و کارهای مرتبط با اینترنت با سهم ۱۶ درصد و پس از آن صنایع مخابراتی با سهم ۱۰ درصد است.

تعداد قابل توجهی از این مشاغل به دنبال قطعی اینترنت و فیلترینگ از بین رفتند و شاهد تعدیل نیروهای گسترده بودیم.

برای نمونه در پلتفرم‌هایی مانند «پونیشا» شاهد کاهش قابل توجه درخواست‌ها بودیم.

یا در پلتفرم لینکدین تعداد زیادی از فریلنسرها و افراد شاغل در حوزه دیجیتال open to work شدند.

همچنین وبسایت « انجام می‌دهم» که در حوزه فری لنسری فعالیت داشت نیز پایان کار خود را اعلام کرد.

اینستاگرام و واتس‌آپ مهمترین شبکه‌های اجتماعی فیلتر شده هستند، تاثیر این دو شبکه بر کسب و کارها پیش از قطعی اینترنت چگونه بود؟

این دو شبکه حدود ۵۰ میلیون کاربر فعال در ایران داشتند و بر اساس برخی آمارها معیشت حدود ۱۰ میلیون نفر به این دو اپلیکیشن خصوصا اینستاگرام وابسته بود.

گفته می‌شود حدود یک میلیون کسب و کار در بستر این اپلیکیشن‌ فعال بودند و در کنار آن سه میلیون کسب و کار، نهاد عمومی، دولتی، خصوصی و ... در این بستر تبلیغات و اطلاع‌رسانی انجام می‌دادند.

از سوی دیگر اگرچه مقامات دولتی تاکید دارند که در این مدت فقط همین دو اپلیکیشن فیلتر شده، اما نباید فراموش کنیم بسیاری از شبکه‌های اجتماعی محبوب و پرکاربر از جمله فیسبوک، توییتر، یوتیوب که آنها نیز کانون‌هایی برای درآمدزایی کسب و کارها، اشخاص حقیقی و حقوقی و شرکت‌ها هستند، از گذشته فیلتر بودند.

به طور کلی می‌توان گفت در حال حاضر هیچ شبکه اجتماعی بین‌المللی که بتواند زیر ساختی برای کسب و کار باشد، در ایران باز نیست.

در این مدت تغییراتی هم در ترکیب کاربرانی که از شبکه‌های اجتماعی استفاده می‌کردند داشتیم برای نمونه مهاجرت معکوس کاربران به توییتر را شاهد بودیم که ۴۶ درصد بیشتر شده و در این مدت یعنی از اواخر شهریور میزان محتوای نشر شده در توییتر ۱۶۳ درصد افزایش داشت که البته بخش عمده آن ریتوییت بود.

این نکته را باید مد نظر داشته باشیم که کاربران توییتر و اینستاگرام تفاوت فراوانی با هم دارند و عمده کاربران توییتر قشر جوان و مطالبه‌گر بودند که دسترسی بهتری به تکنولوژی و فیلترشکن داشتند اما کاربران اینستاگرام در گذشته عمدتا افرادی بودند که می‌توانستند راحت به فضای اینستاگرام دسترسی پیدا کنند و بسیاری از آنها کسب و کارهای خود را در این فضا بنیان گذاشتند و مشاغل خانگی راه‌اندازی کردند.

آیا ضرر و زیان اختلالات اینترنت فقط به آنلاین شاپ‌ها و کسب و کارهای آنلاین محدود می‌شود ؟

خیر، با شکل‌گیری شبکه اجتماعی مانند اینستاگرام شاهد رشد و توسعه و همچنین ظهور مشاغلی نه تنها در ایران که در جهان بودیم که از جمله آنها می‌توان به گرافیست‌ها، تدوین‌گران ویدئو، عکاسان، تولیدکنندگان محتوای متنی و ... اشاره کرد که در این فضا تولید محتوا می‌کردند.

با ایجاد محدودیت‌های گسترده، فرصت آموزش و اشتغالزایی در این بخش‌ها تا حدود زیادی از دست رفت.

از سوی دیگر بسیاری از صفحات فروش آنلاین در راستای حذف واسطه‌ها گام برداشته بودند که در نتیجه آن کالا با قیمت مناسب‌تری به دست مردم می‌رسید و ارتباط مستقیمی بین فروشنده و خریدار ایجاد شده بود.

این وضعیت خصوصا برای محصولاتی که که تولید انبوه ندارند و یا اگر قیمت تمام شده آنها بالا می‌رفت دیگر صرفه اقتصادی نداشت از جمله انواع صنایع دستی و ... بسیار حائز اهمیت بود.

پس در این بخش نه تنها تولیدکنندگان بلکه مصرف کنندگان نیز بواسطه اینکه در گذشته کالا را با قیمت تمام شده کمتری می‌خریدند و حالا از آن محروم هستند نیز دچار ضرر و زیان شدند.

حتی در بسیاری از موارد تامین مواد اولیه حتی برای برخی بنگاه‌های اقتصادی  نیز از طریق راه‌های ارتباطی همین شبکه‌های اجتماعی صورت می‌گرفت که اکنون محدود شده است.

این وضعیت فقط گریبانگیر آنلاین شاپ‌ها نیست و همه فعالین اقتصادی، صنعتگران و ... که تعاملات بین‌المللی داشتند و از فضای این اپلیکیشن ها برای چانه‌زنی و تعاملات خود استفاده می‌کردند نیز از این شرایط تاثیر گرفتند.

در مجموع می‌توان گفت فیلترینگ بلوک سیمانی بود که مقابل کسب و کارها قرار گرفت و حکم پلمب آنها را داشت.

این وضعیت را دیگر نمی‌توان یک اختلال ساده اینترنت تلقی کرد، بلکه با توجه به آنچه که گفته شد و آمار و ارقامی که داریم اکنون در بعد کسب و کارها و معیشت مردم با شرایط فرابحرانی مواجهیم.

این وضعیت استارت‌آپ‌ها را نیز به شدت تحت تأثیر قرار داد، به این بخش هم اشاره بفرمایید

یکی از مهمترین حوزه‌هایی که از اختلالات اینترنت آسیب دید استارت آپ ها بودند که مشابه این شرایط را تا حدودی در سال‌های ۹۶ و ۹۸ هم تجربه کردند اما اکنون وضعیت بسیار بحرانی‌تری دارند.

محدودیت اینترنت باعث نابودی و تعطیلی تعداد زیادی از استارت آپ ها و کسب و کارهای نوپا شد و بسیاری از انها هم رویه مهاجرت را در پیش گرفتند.

در حالیکه در ایران بستر لازم برای فعالیت آنها فراهم نبود اما در کشورهای دیگر از جمله امارات، عراق، ترکیه، کانادا و ... برای استارت آپ‌ها فرش قرمز پهن شد و شاهد موج مهاجرت در این بخش بودیم.

نکته اصلی بی اعتمادی است که در این کسب و کارها ایجاد شد و حاصل تلاش چندین ساله خود را یک شبه از دست دادند.

آیا در چنین شرایطی بسترها، زیرساخت‌ها و اپلیکیشن‌های داخلی می‌تواند جایگزینی برای شبکه های فیلتر شده باشد؟

گاهی شاهد آن هستیم که مقامات دولتی تاکید می‌کنند که در این شرایط مردم به سمت پیام رسان‌های داخلی کوچ کنند اما واقعا شرایط فراهم نیست.

نباید فراموش کرد که مردم، اقتصاد و بازار را نمی‌توان به صورت دستوری به یک مسیر خاص هدایت کرد.

از سوی دیگر بسیاری از کسب و کارها در عمل قابلیت انتقال به پلتفرم‌های داخلی را ندارد.

به علاوه برخی کسب و کارها کامل از بین رفته‌اند، چه برسد به اینکه بخواهند به پلتفرم‌های داخلی کوچ کنند.

پیشنهاد و با راهکار شما برای بهبود این وضعیت چیست؟

نباید فراموش کنیم اینترنت یک زیرساخت مهم برای همه فعالیت‌های فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و خصوصا اقتصادی است.

با توجه به اینکه استقبال عمومی از پلتفرم‌های داخلی مناسب نیست و فعلا اپلیکیشن‌ خارجی جدیدی هم نداریم، تقریبا اکثر کسب و کارها به مردگان متحرک تبدیل شدند.

در چنین شرایطی لازم است دولت به عنوان نهاد سیاست‌گذار وضعیت را با تعامل با بخش خصوصی بهبود بخشد و پیشنهادات سازنده ارائه کند.

متاسفانه مشوق‌هایی که تا کنون از سوی دولت برای بهبود این شرایط اعلام شده فاکتورهای مناسب و  متناسب با نظر بخش خصوصی را ندارد.

در جوامع امروزی IT یا فناوری اطلاعات تغییرات بی‌سابقه و پایداری در بازارهای مصرفی و صنعتی جهان ایجاد کرده است.

اگر بخواهیم به دنیای امروز و تحولات آن واقع‌بینانه نگاه کنیم، باید بگوییم مهمترین و اثرگذارترین تفاوت دنیای امروز با گذشته حضور پررنگ، قوی و موثر اینترنت در تمام جنبه‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و ... زندگی است و استفاده از اینترنت و شبکه‌های مبتنی بر آن در تمام دنیا افزایش پیدا کرده و نقش پررنگی را در زندگی مردم ایفا می‌کند.

یکی از مهمترین مزایای اینترنت فراهم کردن بستر فعالیت برای صاحبان کسب و کار، مدیران بنگاه‌های اقتصادی و ... برای ارائه محصولات و خدمات آنها است.

در ایران نیز بسیاری از مردم، فعالان اقتصادی و صاحبان کسب و کارها از این فضا استفاده کرده و با جلب اعتماد مشتریان کالا و خدمات خود را نه تنها در سراسر استان‌های کشور بلکه حتی فراتر از مرزها عرضه می‌کنند و نتیجه این امر رونق کسب و کارهای اینترنتی است.

شاید بتوان گفت شروع دوره رونق کسب و کارهای اینترنتی در پیک شیوع بیماری کرونا و روزهای قرنطینه بود که باعث شد مردم به سمت فروشگاه‌های آنلاین و خریدهای اینترنتی روی بیاورند.
همانطور که انتظار می‌رفت در دوران پساکرونا رونق کسب و کارهای اینترنتی هم بیشتر شد و هر فردی با هر میزان سواد و از هر طیف در هر زمینه کاری برای خود صفحه‌‌ای راه‌اندازی کرد تا با فروش کالا و خدمات یا تولید محتوا به درآمدزایی بپردازد.
کسب و کار در بستر فضای اینترنت مانند هر حوزه دیگری چالش‌ها و موانع خود را دارد که از جمله آنها می‌توان به خلأهای قانونی،عدم آگاهی برخی مسئولین از قوانین تجارت الکترونیک، بی اطلاعی از جرائم رایانه‌ای، عدم شفافیت، ناامیدی از استقبال مشتریان و ... اشاره کرد اما دوره رونق کسب و کارهای اینترنتی در ایام کرونا باعث شد بسیاری از این چالش‌ها کمرنگ شود و اعتماد مردم به فروش‌های آنلاین که در گذشته کمرنگ بود افزایش یابد.

اما اصلی‌ترین و مهمترین زیرساخت‌ برای تداوم رونق کسب و کارهای مجازی و آنلاین وجود بستر اینترنت آنهم به صورت پایدار است که متاسفانه گاهی در کشور ما به اختلال همراه است.
کندی اینترنت و یا قطعی‌های غیرقابل پیش‌بینی صدمه جدی به کسب و کارهای اینترنتی می‌زند که حتی گاهی باعث خروج این کسب و کارها از گردونه فعالیت شده و یا اینکه باعث می‌شود کسب و کارهای جدید وارد این عرصه نشوند.
نباید فراموش کرد که کسب و کارهای مجازی همواره نیاز دارند به اینترنت متصل بمانند و پاسخگوی مشتریان باشند اما وقتی که اینترنت دچار اختلال باشد این چرخه صدمه جدی دیده و هزینه و زیان به صاحبان کسب و کارها وارد می‌کند‌.
متاسفانه طی ماه‌های اخیر شاهد برخی ناآرامی‌ها در فضای کشور بودیم که به تبع آن اینترنت نیز دچار اختلال و کندی شد و این وضعیت هنوز به قوت خود باقی است.
از سوی دیگر شاهد ایجاد محدودیت در برخی اپلیکیشن‌های محبوب و پرکاربر مانند اینستاگرام بودیم که حجم انبوهی از کسب و کارها را در خود جای داده بود و تعداد زیادی از مردم از طریق این فضا کسب درآمد داشتند‌.
درباره اینکه زیان اختلالات اینترنت تا کنون چقدر بوده و چه تاثیری بر بیکاری داشته نمی‌توان فعلا نظر قطعی داد زیرا هنوز پایان اختلالات را شاهد نیستیم.
اما بر اساس آنچه که «نت بلاکس» به عنوان سازمان غیردولتی ناظر بر اینترنت برآورد کرده این خسارت ساعتی حدود ۱.۵ میلیون دلار معادل حدود ۵۲ میلیارد تومان و چیزی نزدیک به ۱۲۶۰ میلیارد تومان در روز و تا کنون چیزی بیش از ۸۲ هزار میلیارد تومان بوده است.

این ارقام چندان هم دور از انتظار نیست زیرا بر اساس داده‌های مرکز آمار کشور، حدود ۱۰ میلیون نفر در کشور ازطریق فضای مجازی کسب درآمد داشتند یعنی چیزی نزدیک به یازده درصد جمعیت ایران و از این میزان ۸۳ درصد یعنی حدود ۹ میلیون نفر تنها از طریق اپلیکیشن اینستاگرام درآمدزایی داشتند زیرا این اپلیکیشن حدود یک میلیون شغل ایجاد کرده بود.

از سوی دیگر خسارت اختلالات اینترنت فقط بر کسب و کارهای آنلاین نیست و بسیاری از کسب و کارهای دیگر نیزبرقراری ارتباط و تعاملات ، تولید محتوا و تبلیغات خود را در فضای مجازی انجام می‌دادند که متحمل خسارت و تاثیر منفی شدند.

در مجموع بر اساس برخی برآوردها پیش‌بینی شده این اختلالات تا حدود ۳۰، ۴۰ درصد بر فعالیت بنگاه‌های اقتصادی اثر بگذارد.

چنین شرایطی می‌طلبد که پلتفرم‌های داخلی و شبکه ملی اطلاعات برای کمک به بخشی از این کسب و کارهای از دست رفته تقویت شود که این مهم باید مورد توجه وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات قرار گیرد.

تصور کنید جوانی هستید بیست و چند ساله؛ احتمالا ۲۲ یا ۲۳ ساله؛ دانشجو یا تازه فارغ‌‌‌التحصیل. وارد بازار کار می‌‌‌شوید و می‌‌‌بینید هیچ‌‌‌‌‌‌چیز‌‌‌ نه شبیه به درس‌‌‌هاست، نه کتاب و نه دانشگاه. پی کار می‌‌‌گردید، اگر خوش‌‌‌شانس باشید در شغل پدری سعی می‌‌‌کنید خودتان را پیدا کنید. احتمالا پس از مدت کوتاهی متوجه می‎‎‎‎‎‎شوید کسب‌‌‌وکارهای قدیمی شکل خاص خود را دارند و چندان با حال و هوای شما تناسبی ندارند. سیستم سازمانی و دولتی بسیار کهنه و روابط سخت بین نسلی مهم‌ترین چالش‌های آن خواهد بود که باعث می‌‌‌شود این کار شبیه رویای شما نباشد. سپس دقیق‌‌‌تر به بازار می‌‌‌نگرید تا شغل خودتان را ایجاد کنید. متوجه می‎‎‎‎‎‎شوید انجام دادن هر کاری هزینه‌‌‌های سنگین و هنگفتی دارد؛ شاید چند میلیارد تومان! اما آیا یک جوان سرمایه‌‌‌ای برای شروع این راه دارد؟ به احتمال زیاد خیر. سپس به فکر فرو‌‌‌ می‌‌‌روید، چه می‌‌‌توان کرد؟ احتمالا اگر درست عملکرد چرخه اقتصاد را متوجه شده باشید، به سمت مشاغل خدماتی روی می‌‌‌آورید؛ چرا که این مشاغل به سرمایه اولیه کمتری نیاز دارند یا به اصطلاح بیشتر کاربردی هستند تا سرمایه‌‌‌بر و چه‌‌‌ مسیری بهتر از کسب‌‌‌وکار‌‌‌های مجازی!؟ احتمالا شرکت‌‌‌های استارت‌‌‌آپی اوج این آمال و آرزوها خواهند بود؛ شرکتی نوین، بر پایه نوآوری، فناوری، علم و تکنولوژی. هدفی که رویایش قشنگ اما مسیرش پرمخاطره و سخت است.
پس شروع می‎‎‎‎‎‎‎کنید. خیلی سریع متوجه می‌‌‌شوید که این راه سراسر چالش و سختی است. احتمالا چند دوست قدیمی هم سن و سال یا چند همکلاسی، هزاران فکر و مسیر نامعلوم، کافه‌‌‌ها و پارک‌‌‌ها (یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های استارت‌‌‌آپ‌‌‌ها داشتن دفتر کار است) در شروع این راه ‎‎همراه شما خواهند بود. اگر با قوانین و شرایط آشنا نباشید و تا به حال این مسیر را نرفته باشید، احتمالا گیج می‌‌‌شوید. از همان ابتدا در رویارویی با قوانین ثبت شرکت، این هزارتوی سخت، شروع می‌‌‌شود. سپس انواع مجوز، آماده‌‌‌سازی بسترها، اسم، لوگو، هویت بصری، سرور، گرفتن نام‌‌‌دامنه و هزاران کار دیگر برای انجام دارید.

در نهایت ایده‌‌‌تان را لانچ می‎‎‎‎‎‎کنید. از آنجا که احتمالا پول زیادی برای هزینه کردن ندارید، بسیاری از کارها را خودتان انجام می‌‌‌دهید، از بسیاری از ایده‌‌‌ها می‌‌‌گذرید، دچار فشار شدید کاری می‌‌‌شوید و طولی نمی‌‌‌کشد تا شروع به جذب نیرو می‌‌‌کنید. تیم شما بزرگ می‌‌‌شود و هزینه‌‌‌ها بیشتر و بیشتر. نگرانی‌‌‌های مالی فشار زیادی می‌‌‌آورند. پس از مدتی حس می‌‌‌کنید که خلاقیت و قدرت تصمیم‌گیری‌‌‌تان دچار مشکل شده است. احتمالا بعد از مدتی متوجه می‎‎‎‎‎شوید که به خاطر فشار کاری زیاد، ذهن‌‌‌تان دیگر قدرت گذشته را ندارد. تلاش می‎‎‎‎‎کنید از مشغله‌‌‌های خود بکاهید تا ذهن شما بازسازی و خلاقیت شما دوباره تجلی پیدا کند.

در میانه راه با انبوهی از فرم‌‌‌ها و درخواست‌‌‌های عجیب و غریب مواجه می‌‌‌شوید که از هر سو به سمت شما سرازیر می‌‌‌شوند؛ از طرف پارک‌‌‌های علم و فناوری، مسابقات استارت‌‌‌آپی، سرمایه‌‌‌گذارها، رویدادها و ..... عجیب‌‌‌تر آن که وقتی دقیق‌‌‌تر نگاه می‎‎‎‎‎کنید، متوجه می‌‌‌شوید که افرادی که در راه شما قرار دارند، درک درستی از این مسیر ندارند. به عنوان مثال سوال می‌‌‌کنند برآورد شما از حقوق و دستمزد نیروهای‌‌‌تان در سه سال آینده چقدر است؟ آیا خود رئیس دولت هم می‌‌‌تواند به این سوال پاسخ دهد؟ حال چه انتظاری از شما می‎‎‎‎‎رود؟
پس از مدتی به خودتان می‌‌‌آیید و می‌‌‌فهمید این‌طور برنامه‌‌‌ها و بوروکراسی‌‌‌های اداری، قاتل وقت و انرژی شما هستند. پس احتمالا دیگر به دولت و کمک‌‌‌های آن دل نمی‌‌‌بندید؛ البته این قضیه بسیار می‌‌‌تواند متفاوت باشد و اینکه شما کجا هستید و با چه مرکزی و شهری در تماس هستید بسیار مهم است. در این میان به هر حال وارد مرحله توسعه و بهره‌‌‌برداری می‌‌‌شوید. در این مسیر متوجه خواهید شد که به دلیل توسعه‌‌‌ سریع باید دائما سرمایه‌‌‌تان را افزایش دهید و این باعث می‌‌‌شود نه تنها سودی نکنید، بلکه سرمایه بیشتری را هم از جیب کوچک‌تان در کار بگذارید. در این مرحله هنر شما فقط برای بقاست و نه برای سود‌‌‌دهی.

چالش بعدی جایی خواهد بود که شما و شرکای‌‌‌تان خسته شده‎‎‎‎‎‎‎‎ و نیاز به درآمدی قابل‌‌‌توجه در ازای تلاش و کارتان دارید. از جایی به بعد متوجه می‌‌‌شوید که برای ساختن سازمانی که واقعا کارآ باشد، احتمالا هم سواد و هم جیب شما کفاف نمی‌‌‌دهد. به آب و آتش می‌‌‌زنید تا به هر شکلی به این‌‌‌ مسیر ادامه دهید و شرکت خود را پایه‌‌‌گذاری کنید و...
این گوشه و خلاصه‌‌‌ا‌‌‌ی کوتاه از داستان و مسیر توک‌‌‌کافی بود؛ استارت‌‌‌آپی که با دستان تقریبا خالی ما شکل گرفت. ایده‌‌‌محوری توک با تحویل قهوه تخصصی شروع شد و امروز در کنار آن به خلق طعم‌‌‌ها و تجربیات جدیدی در انستیتو صنایع غذایی ایران واقع در دانشگاه شهید بهشتی مشغول است. داستان تا به این‌‌‌جای کار قشنگ است اما‌‌‌ ناگهان قطعی سراسری اینترنت، فیلترینگ بی‌‌‌حد و مرز و همین‌طور اختلالات شدید اینترنتی گریبان ما را گرفت. هرچه کاشته‌‌‌ایم یک شبه و با یک کلیک، به باد رفت. زیرساخت‌‌‌هایی که بسیاری از آنان نمونه‌‌‌ داخلی ندارند، شبکه‌‌‌های اجتماعی قدرتمند و تاثیرگذاری که دیگر در دسترس ما نیستند، کاربرانی که هر ثانیه در حال روشن و خاموش کردن وی‌‌‌پی‌‌‌ان‌‌‌های خودشان هستند و این باعث می‌‌‌شود به راحتی دیگر در بسترما فعال نباشند، قطعی سرویس‌‌‌های پیام کوتاه، پاک شدن شماره‌‌‌ شرکت‌‌‌های زیر ساخت مجازی از سایت‌‌‌هایشان و هزاران مشکل دیگر یک شبه پیش‌‌‌روی ما و استارت‌‌‌آپ‌‌‌های کوچک دیگر قرار گرفت. این باعث می‌‌‌شود تا اپلیکیشنی که در هر شرایطی چراغ آن را حدود ۱۶ ماه بدون تعطیلی روشن نگه داشته‌‌‌ایم، برای چندین روز تعطیل شود، تیم تولید محتوا و تیم برنامه‌‌‌نویسی‌‌‌ ما سردرگم و بیکار شوند و همین‌طور سیر نابودی شرکت شما جلوی چشم‌‌‌تان شروع شود و در نهایت شرکتی که تا ۴۰ روز پیش به صورت مستقیم و غیرمستقیم حدود ۱۸ نیروی فعال داشت، امروز به جمعی ۱۰ نفره بسنده کند.

حالا حتی کسی هم نمی‌‌‌داند و اطلاعی نمی‌‌‌دهد که این روزهای سیاه کسب‌‌‌وکارهای مجازی تا کجا ادامه خواهد داشت و آیا اصلا بازهم مثل گذشته امکان استفاده‎‎‎‎‎‎ از اینترنت آزاد را داریم یا خیر؟ تعدیل نیرو، بستن دفتر، دورکاری اجباری، حقوق‌‌‌های معوقه و .... همه گوشه‌‌‌ای از مشکلات و تبعات اختلالات اینترنت است. با این حال نمی‌‌‌دانیم راه‌‌‌حل چیست و چه کاری می‌‌‌توان انجام داد؟ خودتان را چند دقیقه جای ما بگذارید تا بدانید در این روزها بر ما چه گذشته است؛ چقدر مقاومت و ایستادن جلوی این همه فشار و نگرانی سخت است. آیا پس از این می‌‌‌توان به این شکل از کسب‌‌‌وکارهای مجازی اعتماد کرد؟ آیا کسی حاضر خواهد شد در این کسب‌‌‌وکارها با توجه به احتمال روزهای تیره‌وتار فیلترینگ در ایران، سرمایه‌‌‌گذاری کند؟ نظر من را بخواهید؛ اصلا! کار کردن در کسب‌‌‌وکارهای اینترنتی در ایران امروز، مثل زندگی در خانه‌‌‌ای کاغذی است که ممکن است هر لحظه دستانی آن را مچاله کنند و دور بیندازد. در آخر اینکه آنچه خواندید، نه فقط قصه‌‌‌ ما، بلکه روایتی است که هر روز در اکوسیستم استارت‌‌‌آپی ایران تکرار می‌‌‌شود.

مدیر کارخانه نوآوری کرمانشاه:
بی اعتمادی و ناامیدی در کسب و کارها، اصلی‌ترین پیامد اختلالات اینترنت

مدیر کارخانه نوآوری کرمانشاه بی اعتمادی و ناامیدی کسب و کارها را مهمترین پیامد منفی اختلالات اینترنت اعلام کرد.

وحید نوری با اشاره به گذشت بیش از دو ماه از اختلالاتی که در اینترنت کشور ایجاد شده، از مهمترین تبعات این وضعیت یاد کرد که فقط به خسارات اقتصادی محدود نمی‌شود‌.

وی یکی از تبعات اصلی اختلالات اینترنت را اثر منفی در فضای کسب و کار و ایجاد بی اعتمادی بین فعالین اقتصادی دانست و تاکید کرد: حتی اگر شرایط بهبود یابد و وضعیت اینترنت به روال سابق برگردد باز هم اعتماد و امیدی که از دست رفته به این سادگی برنمی‌گردد.

«مدیر کارخانه نوآوری کرمانشاه با بیان اینکه پیامد منفی دیگر اختلالات اینترنت بر وضعیت اقتصادی کسب و کارها است، یادآور شد: همه انواع کسب و کارهایی که در زمینه‌های مختلف فعالیت داشتند از این وضعیت تاثیر منفی پذیرفتند.» این بخش اگر حذف گردد بهتراست، چون جمله خاصی نیز منتشر نمیکند

نوری اضافه کرد: کسب و کارهایی که در حوزه آموزش فعالیت داشتند، کسب و کارهایی که به صورت آنلاین مخاطب جذب می‌کردند، فروشگاه های آنلاین، فری لنسرها و ... از مهمترین این گروه‌ها هستند که بسیار صدمه دیدند و نتیجه چندین سال تلاش و فعالیت آنها در زمان کوتاهی از دست رفته است.

به گفته مدیر کارخانه نوآوری کرمانشاه، شرکت‌هایی بودند که در زمینه تولید محتوا فعالیت داشتند اما اکنون فعالیت آنها تقریبا متوقف شده و دیگر با فیلترینگ صورت گرفته در بعضی پلتفرها که بیشتر مخاطبان شرکت بر بستر آنها بود، کارفرمایان تمایل به ادامه پروژه و صرف هزینه در این حوزه را ندارند، در نتیجه منجر به بیکاری فریلنسر های این حوزه شده است.

نوری تاکید کرد: این وضعیت تنها به کسب و کارهایی که با شرکت‌های داخلی در ارتباط هستند محدود نمی‌شود و مشمول تعامل با شرکت‌های خارجی هم می‌شود.

وی با بیان اینکه حتی کسب و کارهای سنتی که بر بستر اینترنت نیستند نیز از اختلالات اینترنت تاثیر پذیرفتند، خاطرنشان کرد: برخی از این کسب و کار از طریق فضای مجازی تبلیغات خود را انجام می‌دادند و بدین شکل متحمل خسارت شدند و برخی تنها به دلیل فضای منفی ایجاد شده علیه آنها تحت تاثیر قرار گرفتند.
وی اضافه کرد: یکی دیگر از تبعات این شرایط ناامیدی برای کسانی است که قصد داشتند به تازگی در عرصه استارت آپ ها فعالیت کنند و دیگر با این شرایط امیدی برای ورود به این عرصه نداردند، به علاوه کارآفرینان نیز دیگر حاضر به تزریق سرمایه در این بخش نیستند.

مدیر کارخانه نوآوری کرمانشاه گفت: برای نمونه اکنون که در هفته جهانی کارآفرینی قرار داریم نه مدرسان و نه فراگیران رغبتی برای رویدادهای این هفته ندارند، در حالیکه در سالیان گذشته برنامه‌های مفصلی برای این هفته داشتیم.

نوری در ادامه در پاسخ به این پرسش که آیا در چنین شرایطی استفاده از بسترهای داخلی می‌تواند به کسب و کارها کمک کند نیز افزود: باید دید این اپلیکیشن ها توانایی ساپورت کردن تعداد زیادی کاربر به صورت همزمان را دارند یا نه.
به علاوه اکنون به دلیل شرایط اجتماعی که با آن مواجهیم حتی اگر اپلیکیشن‌های داخلی همه پروتکل ها را نیز رعایت کنند اعتماد عمومی به آنها کمی دشوار است.

 طی چند وقت اخیر اختلالات اینترنت لطمه ی جدی تقریبا به همه فعالیت‌های اقتصادی کشور خصوصا کسب و کارهایی که بر بستر وب فعالیت دارند وارد کرده است.

خسارتی که علاوه بر بعد اقتصادی آن، باعث از دست رفتن اعتماد فعالین اقتصادی به فضای کسب و کار نیز شده است.

درباره چند و چون خسارتی که به دلیل اختلالات اینترنت و فیلترینگ به اقتصاد کشور وارد شده و پیامدهای ناشی از آن گفت و گویی با دکتر "سهراب دل انگیزان" استاد دانشگاه، اقتصاددان و مشاور اتاق بازرگانی کرمانشاه داشتیم که با هم می‌خوانیم.

جناب دکتر دل انگیزان ابتدا اشاره‌ای به برآوردهای تقریبی خسارت اقتصادی قطعی‌های اینترنت داشته باشید

از رفرنس‌های متعدد ارقام مختلفی درباره میزان این خسارت اعلام شده است که کف و سقف آن به ترتیب چیزی نزدیک به 50 هزار میلیارد و 150 هزار میلیارد تومان برآورد شده است.

به شخصه برآورد خاصی از میزان این خسارت اقتصادی ندارم اما معتقدم بهترین مرجع همین مرکز کسب و کارهای الکترونیک اتاق ایران می باشد که رقمی حدود 150 هزار میلیارد تومان را اعلام کرده است.

گفته می‌شود تنها در اپلیکیشن "اینستاگرام" نزدیک به 40 میلیون کاربر ایرانی عضو بودند که 600 تا 700 هزار نفر آنها فعالیت اقتصادی خرد تا کلان انجام می‌دادند.

حتی اگر 10 درصد این تعداد فعالیت اقتصادی قابل توجه داشته باشند یعنی فعالیت تجاری 60 تا 70 هزار نفر قطع شده است.

آیا تنها کسب و کارهایی که در بستر وب هستند از این شرایط صدمه دیدند؟

خیر، برخی از  فعالین تجاری که در اینستاگرام و یا سایر فضاهای مجازی فعالیت داشتند واسطه برای فروش محصولات کسب و کارهای دیگر و تولیدکنندگان بودند، برای نمونه لباس، کفش، تابلو و ... می‌فروختند که با این شرایط ، دومینووار همه کسب و کارها تحت تاثیر قرار گرفتند و زنجیره تامین تقریبا تعطیل شده است.

اشاره به تبعات دیگر قطعی اینترنت هم داشته باشید

من اسم این وضعیت را خراب کردن سیستم اینترنت می‌گذارم، سیستمی که یک زیرساخت و ابزار برای همه کسب و کارها بوده است.

در تمام کسب و کارها توافقات اولیه، انتقال اسناد و مدارک و انتقالات مالی از طریق زیرساخت اینترنت امکان پذیر است و تنها جابجایی کالا و خدمات به صورت فیزیکی در اینترنت صورت نمی‌گیرد.

این فضای مجازی است که همه شرایط اولیه را فراهم می‌کرد و وقتی که اینترنت قطع باشد عملا کسب و کارها قطع می‌شود.

در دنیا تنها نقل و انتقالات مالی در بستر اینترنت رسمی و انتقال برخی اسناد نیز از طریق اپلیکیشن های رسمی اداری مرتبط با دولت، قوه قضاییه و ... صورت می‌گیرد اما تعاملات و توافقات اولیه ، مذاکرات تجاری، پیش نویس قراردادها و ... همه در بستر اپلیکیشن های خصوصی انجام می شود.

وقتی که فضای اینترنت برای طرف رسمی باز و برای طرف غیررسمی ناامن می‌شود تمامی توافقات، گفت و گوها و چانه زنی ها در کسب و کارها تحت تاثیر قرار می گیرد و دیگر نمی تواند به روند قبل بر گردد.

پس در چنین شرایطی همه کسب و کارها زیان می کنند، فرق نمی کند که بر بستر وب و و اپلیکیشن باشند یا نه .

در چنین شرایط از پتروشیمی و پالایشگاه و فولاد گرفته تا یک بنگاه معاملامت ملکی هم آسیب می‌بیند.

آیا در چنین شرایطی اپلیکیشن های داخلی می‌تواند بستر مناسبی برای انتقال کسب و کارها باشد؟

پس از اختلال در اینتنرنت و اپلیکیشن های خارجی، ابتدا یک خلا ایجاد شده و همه فعالیت های اقتصادی دچار تاخیر می شود.

پس از پیدا شدن راهکارهای جایگزین  مانند اپلیکیشن های مشابه داخلی، با فضای عدم اطمینان نسبت به آنها مواجه می شویم.

زیرا این اپلیکیشن ها قبلا اعتبار، اعتماد،  توانمندی و خصوصا امنیت کاربران  خود را به نمایش نگذاشته اند و در کشور ایران ممکن است خیلی از سازمان های امنیتی از اطلاعات این اپلیکیشن ها استفاده کنند.

همه این موارد اعتماد به اپلیکیشن های داخلی را صلب کرده است، این بی اعتمادی اصلا درباره تراکنش های مالی نیست زیرا اکنون تمام تراکنش های مالی در بستر اینترنت رسمی انجام می شود، بلکه بی اعتمادی در زمینه های دیگری است که عرض کردم.

از سوی دیگر حتی اگر این اپلیکیشن ها شرایط  و توانمندی لازم را هم داشته باشند، فضای مبهم کنونی فضای مناسبی برای اینکه کاربران به سمت آنها بروند نیست.

وقتی که اپلیکیشن های خارجی بسته  می شود تا اپلیکیشن داخلی مورد استفاده قرار بگیرد شاهد یک فضای نابرابر و حتی رانتی هستیم که به تبع آن مقاومت مدنی برای اینکه کار بران به سمت این اپلیکیشن ها بروند را هم ایجاد می کند.

پس اکنون از هیچ لحاظی در این فضای مبهم شرایط  برای استفاده از  مشابه های داخلی آنطور که باید فراهم نیست.